binnen de warme wand

Met een ernstig gezicht houdt hij een vierkant object dat
verpakt is in een laken dat zich juist wil openen

tussen zijn vingers, alles is te groot voor zijn kleine armen
vandaar ook zijn ernst en mijn mamma staat

achter hem en slaat haar armen om dat alles heen en helpt.
Voortdurend is zij aanwezig in mijn dromen

terwijl ze overdag alleen maar als een zomerse bui valt
bij voorkeur als ik met mijn handen stof schik,

dunne steekjes fabriceer op haar stalen nalatenschap of
opzij kijk op haar zomerjurk waarvan ik kleur en

motief nog steeds weet. Zij hangt daar met mijn broertje
die weer zoveel lijkt op mijn jongste, zo

bezocht hij me vannacht. In de ochtend zijn berichtje: of
ik mijn zonnebril op had bij de bliksem?