vrij

Je pakt een keukenmes uit de la en stapt in je auto,
je checkt nog even of je niet per ongeluk

witte sokken aan hebt gedaan want dat is niet cool,
vinden de vrouwen, en je appt nog snel

met je moeder dat ze niet met het eten op je hoeft
te wachten en ja mam, je zal niet te hard

rijden. Er schijnt een zonnetje en verder is het net
alsof je achter je scherm een game speelt,

er zijn targets en er is een beperkte tijd en iedereen
moet gewoon weg, weg, weg. Het

gegil is net echt en het bonzen en stoten en raken en
knarsen en duwen doet je denken aan

hoe je met je duim spinnetjes dooddrukte in de hoek
van de vensterbank en daarop spuugde.