Lieve X., ik wilde je iets schrijven over uitstel van en
hoorde meteen een ander zeggen ‘executie’ en

ik wilde je iets zeggen over ‘anders dan anderen’ maar
vernam meteen dat dit iets normaals is,

dat zij hetzelfde zou schrijven dus eigenlijk, alleen in
een ander tempo wellicht. Rijmen deed

ik echt niet. Lieve X., ik mocht je schrijven omdat je zo
ver weg was en je zelf gekozen vrienden toch

een soort van familie waren, kusjes van je nichtje dus
en een postzegel op de kop en zie je wel

de bloemetjes als puntjes op je naam. Dat schijnen ze
te doen, die nichtjes van zekere leeftijd.

Suikeroompjes voeren behendig de doodstraf uit terwijl
ze heel en vreselijk bijzonder zijn.