Van zijn kant nooit de verklaring, het excuus, het
ongemak of de oorzaak, slechts
de instructie. Volgen we zijn dwingend advies en
vragen we niet om meer, dan
volgt: een gouden toekomst, een groots product,
onze eer gered. We moeten gewoon
even omdenken: we kunnen best op onze handen
lopen en met de haren over het asfalt
slepen. Nu neigt het zware hoofd toch al tot tollen
en willen we eigenlijk alleen maar dat het
terecht komt in zijn schoot. We kunnen daarbij best
een gymnastische oefening doen die
uiteindelijk ervoor zorgt dat onze haren vertraagd
over zijn vloer vallen. Onze handen
zijn dan elders. Het is nooit de gemakkelijkste weg
van iemand te houden.
hans altena
24 maart 2016 — 08:33
om in te lijsten…
alja
25 maart 2016 — 07:28
zucht
hans altena
25 maart 2016 — 08:49
… en kapot te gooien…
(when the rain is blowin’ in your face)