Ik dacht het zonder beelden te doen, zonder felle lampen
gericht op mijn schavot, zonder kabbelende toon of

Russische kamermuziek, zonder de jurken waarop met
rijggaren de dichtregels mijn plooien bij

elkaar hielden en zonder assistenten die dan wel op de
voorste rij lichtjes zwaaiden dan wel achterin

mij zouden dwingen terstond de zijdeur te nemen om
de onvriendelijke zaal verontwaardigd

achter te laten. Ik lees wat ik al weet maar een ander
de ontwikkeling in mijn werk te duiden,

laat staan de bedoeling of de inhoud te vergroten en dat
product te verkopen, doe ik het liefst

ongezien. Vanuit hier misschien. Een schaduw uit een
hoog raam die vlekken maakt voor uw ogen.

 

(wij bereiden ons voor op een presentatie bij de KCB)