De dichter hield zich aan zijn woord. Hij liet
de pianist voorgaan en de zingende
dochter, keek naar het hikkende geluid van
zijn kleinkind, schreef met
zacht gebaar het voorwoord voor zijn vrouw
op de eerste pagina, bleef lang
onder de hete lampen zijn handtekening oefenen,
at daarna de gerechten die zij
de hele week al voorbereid had en toen de lege
schotels terugkwamen in de kratjes van
zijn buurtsuper, ging hij naar huis. Zij ging
mee. Dat had nou niet gehoeven, zei
ze, dat van dat voorwoord en hij zei hetzelfde
van haar hoeveelheid voedsel.
De lezer hield zich aan zijn woord. Op pagina
17 vond zij de onbaatzuchtige liefde.
(bij de presentatie van de tweede bundel van
dichter Paul Roelofsen, ‘Een roos in december’,
Perdu, 12 december 2015)
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x