De gordijnen waren gesloten, zei hij, en het licht
brandde, ik dacht dat jij er was, maar
de buitendeur stond op een kier. Ook stonden alle
laden open, alle dozen, kasten
en het zolderluik. Ik was het niet, zei ik, of hoe
iemand nu hem speelde en opeens van mij
familie werd. Zo kleedde een dief zich met alle
kleding van de buurman terwijl hij
achter de open voordeur een serie bekeek op het
verlaten scherm. Een derde veegde de
broodkruimels van het aanrecht en borg het mes
schoon in de la. De koelkast was
geleegd in alle plastic tassen uit de gang. Ik zag
opeens weer de man die dagen over
straat sleepte met drie zakken vuilnis en gebreide
wanten aan maar nergens binnen kwam.
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x