bereikbaar

Een man fluisterde mij toe dat het zeker over
misbruik ging in dat winnende gedicht

van mij, en hij voegde er aan toe dat hij me
herkend had, hetzelfde zwart, zei hij

als bij die vorige wedstrijd. Ik wist niet of hij
over de inhoud sprak of over mijn

gestalte maar het klonk ietwat dreigend. Je
zou jezelf te allen tijde uit

de voeten moeten maken. De conducteur later
stelde dat we naar dat ‘wat mindere’

Amsterdam gingen, alsof we allemaal dienden
uit te stappen en onze richting te

heroverwegen. Buiten ketsten hagelstenen tussen
hetzelfde zwart. Blijkbaar was ik overal thuis.