‘(….) en daar ergens bewoog de literatuur zich, tussen de geheel eigen en dus totaal niet-communicatieve opsomming van de gek, zinloos voor iedereen behalve voor hemzelf, die het waanzinnig relevant vindt, en de vaste formuleringen en clichés van de genreroman, die clichés waren geworden omdat iedereen ermee vertrouwd is. Het hoogste ideaal voor een schrijver was om een tekst te schrijven die op alle niveaus tegelijk functioneerde.’
Karl Ove Knausgård, uit: Min kamp, Sjette bok, vertaald door Marianne Molenaar, Nederlandse titel Vrouw
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x