Als het geluid is verstomd en de mensen
uiteengaan, herinnert hij zich dan
hoe iedereen danste op het dak van het
schip en hij zichzelf en hen
filmde vanaf zijn buik en aanraakte en
zoende en omhelsde terwijl
de sprongen steeds wilder werden en
zij steeds verder van huis?
De slaapplaats geïmproviseerd, de val
in het water ook, het vrijen
onhandig, de ochtend smaakt naar gal,
het haar stinkt, de eerste
vuilniswagens doen de ronde, in de bomen
hangt een lege jurk.
Wouter
2 augustus 2015 — 12:07
Een lege jurk, zo eindig je een intrigerend gedicht, prachtig!
alja
2 augustus 2015 — 17:08
dank je