Bij het wakker worden de lichtstrepen door
de ruimte, bij het opstaan de
paarse vlekken in het gras, het licht nu gevangen
door staketsels langs het erf.
Halverwege verblindende banen over de tafel
waaraan gewerkt wordt, aan
het eind van de dag de rode linten aan de hemel.
Daar niet te lopen dan maar
binnen te talmen, de temperatuur te proeven
met blote voeten op de vloer. Stoffige
strepen waarop men danst. Te denken aan
morgen, hoe op te staan met dat
licht en te bukken voor het paars en het rood
te strikken langs je enkels.
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x