De enige die mijn ritme verstoort is altijd
de derde. Buiten mezelf
is daar de logee, de lief die rustig aan wil
doen, het eitje bij
het ontbijt, de wandeling over de stadswal.
Het kind met de vieze was, de
opengeslagen boeken, de rugzak met de
boterhammen van twee weken
geleden. De monteur in overall, de kat
die zelf de deuren ontsluit, een
pakje aan mezelf gestuurd. De tweede kent
mijn tijden en droomt van
roze letters waarin een nieuw hoofdpersoon
avonturen beleeft.
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x