Ik had over hem willen schrijven maar
het lukte niet zoals ik
met hem had willen slapen maar wakker
was, hij hoorde vreemde geluiden,
de tuin donker als het diepste water, de
boeren met de kippen op stok, de
auto’s in de tuintjes voor. Een te vroege
vuurwerkknal, een buurman misschien
die vijftig werd, een stoel bij de deur
met een pop erop, pijpenkrullen
in de kleur van stront. Ik hou zoveel van
je, zei ik maar het schrijven
deed ik niet en misschien ook wel zei ik
niets van dat alles.
hans altena
31 oktober 2014 — 18:48
ontroerend, maar die brok zit wel in de weg…
alja
1 november 2014 — 09:11
dat heb je soms 🙂