Dat je ooit je eigen hoofd in het kommetje
Van je handen zou houden, een
Beetje zoals wanneer je moe bent en steunt
Of liederlijk en laveloos maar dan
Nog met bloedbanen en spieren, je kunt
Je oprichten en verdergaan terwijl hier
Je lijk alleen overeind blijft door de touwen
Die ze met je verbonden hebben
De lijkwade van een helder oranje, het zand
Rondom schoongeveegd, van
De beul geen spoor, thuis zochten ze nog
Naar bewijzen, redenen, uitstel
Thuiskomst, veiligheid, alleen de liefde
Werd gevonden en het toen
bernard dov wisser
21 september 2014 — 07:54
Very strong but rarity of rarities it has left me speechless. Wishing you a marvelous week…warms and bblessings and a hug…bernard…
alja
21 september 2014 — 08:03
that’s not speechless, honey:-) wishing you the same!
Blewbird
21 september 2014 — 21:01
Dat oranje, daar moeten we het over gaan hebben in Nederland. Dat kan niet meer sinds dit.
alja
22 september 2014 — 07:05
deze ochtend lopen vier oranje mannen het pad op van de buren alsof de duvel ermee speelt, ik geef je meteen gelijk
Conny Lahnstein
22 september 2014 — 10:35
Au…. Oef