Hoe hij mijn vader van het tuinpad had geraapt, vertelt
De buurman, hoe mijn mamma
Grapjes maakte, vertelt de buurvrouw, hoe kaal onze
Zondagen waren omdat we niet
Mochten spelen dan in ons veilige huis, hun kinderen
Schaatsend op de sloten hierachter of
Rennend door de weilanden, knikkerend op het lege
Schoolplein, met handgebaar
Tot hoever ik toen kwam maar vooral hoe mijn vader
Toen hurkte bij het groenrode hek
Ineengezakt omdat hij opeens gestruikeld leek en hij
Het lange grintpad nam met
Mijn pappa in zijn armen, mijn mamma die gilde vanwege
Het bloed en wij veilig binnen
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x