Ze fietsen uit mijn gezichtsveld of lopen
Heel traag en met tassen aan de pols
Vanuit de tuin de straat op, ze piepen op
Mijn scherm maar soms pas
Na drie dagen, ze vullen de hele kamer
Met geluid en hun
Beweging volgt een tel later, er is zon
Aan de overkant van de zee
En alle drie horen ze aan mijn stem of
Aan de snelheid van mijn apparaten, aan
Het omslaan van mijn pagina’s, mijn ogen
En de koelkastdeur
Hoezeer ik hen mis of hoe het leven uit
Hun gezichtsveld is
hennievanee
3 juli 2014 — 06:30
Mooi
alja
3 juli 2014 — 06:34
dank je wel, hennie