De tegenstelling tussen natuur en gebeurtenis, tussen
Al dat lichte groen en

De aarde van de doden, tussen al dat lichte paars en
Het donkerrode bloed

Tussen haastig afscheid nemen of langgerekt zwijgen
Of simpelweg blijven misschien

Zoals in woorden, een bed van zachte regels, een
Kussen van lonkende komma’s

Dan jouw punt, dan mijn spatie, dan opstaan en weer
In de wereld staan, die van

Het botsen van meningen, handelingen, invloeden
Uitspraken, goden, lijven

Litanieën, ik sterf niet alleen voor jou, opnieuw groeien
Er rozen op die plek