de plek waarop

Vanuit het avonddonker en in de lichtkolom
Van de stad trage geluiden, zilveren regen
Linten van wind, een kind

Werkt aan mijn tafel, zijn was spoelt, de kat
Wacht op de laatste beweging, mijn schoot
Nog warm, een ander kind

Slaapt, een derde vliegt, zilverwit door die
Linten, zo ben ik altijd wachtend geweest
Die laatste beweging

Die warme schoot, dat trage geluid, die open
Brekende lucht, nacht is het als ik de witte
Vlaggen van vrede

In het trapgat hang, gevouwen is de ochtend
Alles past precies weer in zijn tas, alleen de
Kat en ik blijven achter