Het krakend ochtendhuis verraadt een nieuw
Ritme, volg ik het werkend kind
Dan ontstaat vanzelf een nieuw boek, de
Stille uren immers tot zijn terugkeer
Rode wangen, enorme honger, verhalen over
En dan mijn voorvoegsels
De rest van de dag zijn wij dan vrij, we slempen
En dansen en kijken goedkope films
Bouwvakkers tijdelijk uitgeleend aan koppelbazen
Alleen mijn blosjes niet van
Wind en regen en geen cijfers op mijn loonstroken
De honger evenwel gelijk
hans altena
6 februari 2014 — 08:04
Hard Times Hard Times come again no more…
maar je kunt zingen wat je wilt
’t is vechten tegen de bierkaai
toch is schoonheid onbetaalbaar
ook waar die afgeschaft wordt
en neerligt tussen het onaanzienlijke
alja
6 februari 2014 — 10:32
ik draai meteen Dylan, wind tegen inderdaad