Now I wish I could write you a melody so plain, That could hold you dear lady from going insane (Bob Dylan, Tombstone Blues)

mijn rechterpols

Het parkeren van hoofd en hart en dat waarvan
Het overvloeit, hier, keurig op papier

Is slechts het vouwen van een boodschappenbriefje
Na gebruik, het komt in de jaszak

Onderop de fietsmand, misschien op de vloer van
De supermarkt en bij thuiskomst

Zijn we nog wat vergeten, het missend ingrediënt
Is essentieel voor onze maaltijd

Hebben we ooit het gerecht zonder gemaakt en
Deden we ooit

De boodschap zonder dat mini vliegtuigje dat
Kreukelt en knerpt in al haar bochten, zijn

Snelheid slechts verliest door een perfecte landing
Op ons lijf?

 

 

« »