voorbijganger

Om nog even stil te mogen staan bij je
Deur, met mijn vingers te tikken tegen
Je ruiten, dan je grijns te zien

Of misschien nu wel je boze hoofd en
Dan de rest van dat driftige lijf en dan
De deur open en dan

Tegen je te mogen staan en je te kussen
Voorzichtig eerst in je hals en daar te
Blijven liggen tot ik je

Voel en je je armen om me heen slaat
En me draagt naar beneden, zo blij
Ben je toch

Uiteindelijk en dan opnieuw te mogen
Liggen in je warmte en te doen waarvoor
Ik gekomen ben en dan

Schielijk weer te vertrekken, het moment
Weer in beweging, de immense kou voor
Even zomer