verzen zing ik,
kreupele, en geen
dons van vleugels
nergens heen
waait de wind en
ik volgzaam
onbevoegd schrijf ik
takken neer tegen
de ruimte
neer lig ik onder
het spoor van
de regen
Leo Herberghs, Verzen zing ik,
uit: De heerlijkheid en de windlust
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x