In het manuscript tik ik opeens ‘mijn mamma’
Terwijl daar natuurlijk geen

Sprake is van moeders die het fruit van de bomen
Halen en sap en jam maken

Hoge pannen op het vuur en balancerend van
Aanrecht naar fornuis

Daar zijn moeders die struikelen, in zichzelf
Pratend en scheldend, moeders die

Het leven onmogelijk maken, van alle open
Documenten is zij

Mij het liefst, dat manuscript waarin hij groot
Wordt en rijpt, als de appels van onze bomen