Hoe ver ben je, vraagt hij, ervan uitgaande
Dat ik daadwerkelijk begon met
Dat wat verfilmd, vervolgd en uitgelezen gaat
Worden, ik antwoord
Zijn hoofd ligt in mijn schoot, onzichtbare
Structuur, prevel ik en
Gouden details, hij slaapt al, ik probeer in
De ruimte
Iets van kaders en lijnen te herkennen, een
Maan misschien
Een late zon, wat aalscholvers op het vlot
Zeven hoofdstukken, zei ik nog
En drie delen, mijn getallen waren heilig
Maar alleen hij bewoog
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x