Alsof ik ziek ben en aan de hand van, mijn eerste
Nieuwe rondes mag lopen, gouden
Voeten weliswaar en water in plaats van ijs maar
Toch niet weten hoe de
Deur open draait, mijn sleutels warm in mijn hand
En de poes in mijn
Natte sporen, o dat ik thuis ben en blijf en maar
Niet de conclusies hoef te schrijven:
Zijn hond die zich rolt en keert in de sneeuw en
Dan zich uitschudt, vegend
Tegen de kale stammen in het park en dan zijn
Linkerbeen optilt voor mij
Elbert Gonggrijp
24 januari 2013 — 10:15
Bijzonder…De beelden lijken losjes en toch heel hecht met elkaar te houden. En minder verhalend naar mijn idee, waardoor het poetischer van gehalte wordt als je begrijpt wat ik bedoel. En ach… Die kat en hond… Mooi samen en toch naast elkaar… Een welgemeende groet en tot ziens. Ik bel je binnenkort nog wel voor een afspraak…
Elbert