Now I wish I could write you a melody so plain, That could hold you dear lady from going insane (Bob Dylan, Tombstone Blues)

hoe ik geprobeerd had

Alsof ik ziek ben en aan de hand van, mijn eerste
Nieuwe rondes mag lopen, gouden

Voeten weliswaar en water in plaats van ijs maar
Toch niet weten hoe de

Deur open draait, mijn sleutels warm in mijn hand
En de poes in mijn

Natte sporen, o dat ik thuis ben en blijf en maar
Niet de conclusies hoef te schrijven:

Zijn hond die zich rolt en keert in de sneeuw en
Dan zich uitschudt, vegend

Tegen de kale stammen in het park en dan zijn
Linkerbeen optilt voor mij

 

 

« »