Now I wish I could write you a melody so plain, That could hold you dear lady from going insane (Bob Dylan, Tombstone Blues)

in de hoek galopperen zij

Omdat het voorbij is en we het
moment van overleven, bevroren
hebben… -zo koud, toch

De witte wereld geniet zelf niet
van de stilte die betoverend is
en zoveel pijn absorbeert

Waarna muziek de draaimolen
vooruitsnelt, harder en heter
dan je oren zouden willen

Ware geliefden waren we, en
de kus deed ons tollen in een
wereld van steen en van glas

en van taal Ik heb er zelf ook
ooit over gesproken, maar er kwam
bloed als water over m’n lippen

Marten Janse: Waren we,
uit de bundel De nacht van de eenhoorn

 


 

 

 

 

« »