Mijn mamma praat heel veel vandaag, ze heeft
Het over kerst en beppe, paarden en die zwarte
Meneer en ze wijst
In de hoek galopperen zij en op het voorerf, zegt
Zij, woont die mevrouw, en als ze giechelt en
Ik het
Een binnenpretje noemt, zegt ze dat er niets van
Binnen zit en lacht haar tanden bloot, ondertussen
Is ze bezig met
De gekleurde hagelslag in haar bord, ze prikt met
Een vork en schraapt langs de dik beboterde
Ontbijtkoek, ik
Ruik haar zoetigheid, ik heb je gemist, zeg ik
En ik vertel haar waar ik was, ik ging onder de
Zee door, zeg ik
Ze verruilt haar vork voor het theelepeltje en
Kijkt me doordringend aan, ik dacht al, zegt ze
Waar is die mevrouw gebleven?
Bernard Dov Wisser
27 oktober 2012 — 08:19
Alja, I love the poem about your Mother and your visits with her, it touches me deeply and brings to mind my visits with my Mom when she was in the nursing home…can’t believe I am now of nursing home age myself…I would really like to see you and Paul read today but as Paul may explain to you I had a previous engagement that is calling me..lots of hugs and success… pal bernard