Zou ik voor even terug mogen, vraagt de lange
En hoewel ik wel eens als grapje zei dat ze er niet
Meer in komen, een dag ervoor nog tegen hun
Pappa, is het zonder meer akkoord, welkom zelfs

Ik huppel bijna en zeg bij elke omarming dat het
Bij de huurprijs inbegrepen is, hij herhaalt alles
Dat hij hier wil gaan doen en hoewel we moeten
Twijfelen aan zijn kwaliteiten als

Kok, is hij in ieder geval geschoold als afwasser
Bekend met mijn huisdier en zo vol van liefde
En vertrouwen dat hij de rest van zijn leven gratis
Had gemogen

De kleine blijft dan voor even alleen te L. achter
Maar ook dat is tijdelijk, het is de volgende fase
Die zich aandient, het leven op de grens, de tijd
Tussen aarzelen en doen

Ik kan het, zeggen ze allebei maar ik weet niet
Zeker of ik het kan, ik schat met armen wijd de
Afstand en of ik springen kan terwijl ik mijn
Vleugels sla om te vliegen