Jij schrijft sneller dan je schaduw, meent dichter P.
Maar het lentelicht is nog genadig en ik
Werp geen enkel kleed af, het voelt niet meer als
Maken, het is niet meer het doen, nu
Is er alleen het zijn, dichten met open mond en
Wapperende handen, uit open benen
Bloemen van papier, onder mijn stralende ogen vegen
Zwart als druppende
Inktletters, langzaam verword ik mijn ware zelf:
Leeslint in uw handen
elbert gonggrijp
24 maart 2012 — 18:18
Alja, je schrijft zelfs sneller dan het geluid. Erg herkenbaar overigens…