Zij draagt nog haar bril, roze, bovenop
Het dode gezicht
Ze was je aan het lezen, zegt hij, de bundel
Lag opengeslagen naast
Het bed, ik dacht dat ze sliep, zegt hij, ik
Wilde haar niet
Wakker maken, een afgedwongen stilte
Laat honderd mensen
Opstaan, de beweging komt van buiten
Ganzen die tegelijkertijd
Snateren en opstijgen, zij draagt nog haar
Dode gezicht
Ik heb gekeken, zegt hij, waar ze gebleven
Was, met lezen
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x