Waarom sla je jezelf op je wang, zegt mijn mamma
Want dat is wat ik doe als zij zegt dat ik er fris uitzie
Of goed, eigenlijk versta ik het niet

Helemaal, omdat, zeg ik, ik weer wat gegroeid ben
En jij dat eigenlijk niet weten mag of omdat ik mezelf
Wil herinneren aan mijn

Bestaan, denk ik en terwijl ik de andere hand laat
Zoeken naar de hare, zijg ik neer aan haar zijde en
Kruip bijna

Onder haar rokken, het verpest je leven, zegt ze dan
Maar, zo’n gesloten man en dat mijn vader de laatste
Tijd vooral

’s nachts zo vaak afwezig is, nu lijdt hij onder een
Minderwaardigheidsgevoel, verklaart ze en ze denkt
Ook dat hij misschien

Geprobeerd heeft even ver te komen als haar maar dat
Dat niet gelukt is, jij bent ook zo snel, zeg ik maar
Hij kwam

Eerder in dat beloofde paradijs, hij is niet zo kreatief
Zegt ze nog en ik weer, niet zoals jij, nee, zegt ze maar
Schrijven, dat kan hij wel