de lichtcirkel

Als een filmer zegt dat hij het kontakt met zijn film
Kwijt is en jij bent het meisje van de montagetafel
Is dat net zo vervelend als die financieel raadsheer
Die – wat minder nadrukkelijk maar toch -, wijst op
Belastingheffing, werkuren, impulsiviteit en gevolgen
Van datzelfde

Enthousiasme, alsof je niet op het puntje van je stoel
Je best hebt zitten doen maar konstant met je hoofd
In een wolkenpartij loopt van hier tot Tokio waarbij
Iedereen weet dat topografie niet je sterkste punt is
En richtinggevoel niet hetzelfde als die ene natte
Vinger waar je

Tegenaan blaast, wat wil ik überhaupt bereiken, zegt
De een terwijl de ander heus mijn overige kwaliteiten
Roemt, zo kan de montagetafel makkelijk ontruimd
En ik daar bovenop en je zult zien hoe snel er weer
Kontakt is met welk beeld dan ook, ehh, de top? dacht
Ik zacht maar voor iemand die

Japan op de Noordpool zoekt, is dat natuurlijk geen
Echt bereik, we slaan wat stappen over, meent de een
En de ander helpt opnieuw met oversteken, zomaar
Valt al mijn gevoel uit, dat krijg je natuurlijk van
Pooltochten en mijn kontakt met kunstenaar A. verdwijnt
In een wit wolkje