haar vaste plek
Het niet willen weten is een fase die verlengd zou moeten zijn tot een ieder sterk genoeg is, bij elkaar…
het wil geen tekst
Ik las uit je boek en liep langs je laan waar alle bomen dunne stammetjes waren en huizen elkaar opeens…
doelgericht
Alsof het de rode verf is die ik in mijn krullen spoelde, de massa optilde en zo behoedzaam liggen ging…
duizelingwekkend hoog
De wacht aangezegd krijgen is overal hetzelfde, de man die aarzelend meer ruimte verlangt, zijn eigen vrouw, bed of huis,…
de achterdeur
Overgebleven is een herinnering: steun zoekend tussen de duizenden op het plein is er geen hand nodig maar de balans…
vaak was het een combinatie
Je zit aan het ontbijt en twijfelt aan nog een eitje of iets met roze vlokjes erin, het is warm…
haar rug draait zich eindelijk
Ik dacht dat je naast me zou gaan zitten, met dat glunderend gebaar van een opgetogen kind, me zou vragen…
de terugweg
Veel gaat ook over het verleden, zegt de dichter tegenover mij, toch? Vandaag zou ze jarig zijn, denk ik alleen…
er was geen sprake van enig vergrijp
Op het moment dat ik aan hem dacht, ging hij dood. Dat heb je soms. Tussen de stormen in en…