een afloop
Stel dat het de poëzie niet is. Bedenk dat het zelfs het schrijven niet is, niet de kunst, niet het…
de dames
dit is al wat ik nog kan doen: dit niet-meer-weten-wat-zeggen en het zeggen. Herman de Coninck, uit: Ik zie je…
overdag
er hangt een kleur van honger boven de huizen klagen de dames in een bouwdoos woon ik als een kind…
speelgoed
Wat een verschil met de meisjes met wie ik in het lage gras pralines eet, en in het hoge gras…
witte wijven
en hier beneden gebeuren ogenschijnlijk geringe dingen, de rivier die altijd roerloos aan je voeten lag glijdt stil de hoek…
Meander
Zij omschrijft mij met de zorgvuldige woorden: dat zij van mij zouden zijn. Of ik eerstelingen plant in mijn tuin van…
incident
‘Een oude verpleegster verzorgt bij gebrek aan zieken jarenlang zichzelf als een ongeneeslijke wonde.’ Dit is een zin die ik…
dat plezier
ik verlang die tijd dat uur die plaats die witte maan boven dat witte huis die schapen onder die boom…
tegelijkertijd
Nog ruikt zuiverheid zwaar naar pepermunt, voelt warmte vreemd vroeg aan je, alsof er van je wordt gehouden. Rutger Kopland,…