Als iemand zegt ‘no hard feelings’ dan zijn ze er natuurlijk wel,
die feelings en dat harde. Alsof je botst tegen een

ladder aan de winkelpui en dan sorry zegt, niet eens met een
vaartje tegen de schenen van de man voor je

in de kassarij. Niet per ongeluk expres de hoek afsnijden voor
een wel heel langzame vrouw, je vinger wijzend naar,

gaan uitleggen wat je bedoelt en harder gaan praten dan nodig.
Ontkennen dat je daar ooit was maar zeker weten

dat je gemorst hebt onderweg en alle sporen naar jou wijzen.
Dat harde zachter maken als broodjes die te vroeg

uit de oven komen, blazen over het oppervlak. Gaan vertalen
want waarom kan het niet gewoon

eenvoudiger maar dan bij een onderstreping uitkomen en een
uitroepteken in de marge. Nou ja, zoiets.