uit The Way the Crow Flies, Ann-Marie MacDonald, vertaald tot De kraaien zullen het zeggen (Marion Op den Camp en Maxim de Winter, Nijgh en Van Ditmar, 2003)
“Als verhalen niet worden verteld, lopen we het risico te verdwalen. We struikelen over leugens, lacunes gapen als openingen in een voetbrug. De tijd valt in stukken uiteen en al doen we ons uiterste best om de fragmenten als kiezels te volgen door het woud, we raken steeds verder van de juiste weg af. Verhalen worden vervangen door bewijsmateriaal. Ogenblikken die losgekoppeld zijn van tijdperken. Bewijsstukken die uit de ervaring zijn gelicht. We vergeten de troost van de rode draad – de wijze waarop gebeurtenissen zijn gekleurd door de verf van verhalen die ouder zijn dan de feiten zelf. We raken ons geheugen kwijt. Daar kun je ziek van worden. Daar kan een wereld ziek van worden.”
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x