Zij denkt dat ze een bijdrage levert aan de bevrijding van de vrouw,
de gelijkheid der seksen, mondig taalgebruik en
vooruitgang in het algemeen, door lichaamsdelen te benoemen die
in willekeurige volgorde gestreeld, geslagen en
gebruikt worden. De lezer denkt dat hij bevrijd is en past toe in de
praktijk. Waar zij nog probeert haar zin te laten
kronkelen, kirrend van genot, is hij hardhandig de score aan het
bijhouden en streept de kandidaten af.
Van groeiproces is geen sprake, van mededeelzaamheid ook niet,
modern is het allang niet meer en zeker niet
vrijmakend. Haar ontluisterende gewoontes zijn ook niet van haarzelf,
ze denkt slechts aan commercieel gewin en zeker
is zij niet degene die met plezier de leiding neemt in het spel noch
houdt van de uiterste grenzen in taal.
Wouter
26 augustus 2019 — 06:11
Heel raak gedicht. Bij on-Alja’s
alja
26 augustus 2019 — 11:18
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x