Dichter T. meent dat er niets feestelijks is aan de vorige strofen,
het blauw dat over de straten vloeit, het hevig

toeteren van een dode vader en het oi van een vermeende vriend
alsook de heimwee naar een ingrijpen van

hogerhand, en gelijk heeft hij. Hoewel je nog even kunt denken
aan verkleedpartijen en andere aflopen, films

waaruit zo’n beeld bewaard blijft en dus traktatie in een donkere
koele zaal en verjaardagen met popcorn, ik

noem maar wat. Gelukkig is vandaag alles weer in orde, klopt een
titel weer met de inhoud en onthouden wij u

en hem de droom die bewees dat alles nog erger kan, dat is diep
in de nacht altijd zo. In de koele kleurloze ochtend

zoeken vogels hun weg, staan klamme lijven weer naast het bed
en wijden zich aan hun taak: alles kloppend maken!