de wegen rondom

Ik heb hem niet opgetild, zei hij, omdat ik niet wilde
voelen hoe licht hij geworden was. Zo

kun je zeggen, ik heb hem niet gestreeld omdat ik niet
wilde weten hoe zacht hij was, ik hield mijn

zonnebril op zodat je mijn tranen niet kon zien, ik zat
aan de verste hoek van de tafel zodat hij

zijn poten niet uitstrekken zou tot waar ik zat maar
ook, ik sliep niet die nacht omdat ik hem

hoorde lopen over de houten vloer, ik deed elke deur
behoedzaam dicht zodat hij niet zou

kunnen ontsnappen, dan nu en voorgoed. Het is best
alweer even geleden, zegt hij terwijl bij mij

het gewicht nog op me drukt en de ogen tot spleten
getrokken me nazien tot op elke hoek.