Er zijn dingen die je afleert. Zo negeer je nu niet de
volgeschreven enveloppe waarop je naam en

nog wat aanbevelingen, je weet de inhoud en bouwt
tussen je sieradendoosjes een geheime voorraad

van los geld. Je droomt niet van hem maar van het
aantal weken dat je verder kan met zijn

vriendelijkheid, je knoopt niet zijn overhemd los maar
biedt aan de knopen te naaien die hij als

verloren beschouwt. Je deelt het vertrouwen en bent
bereid tot luisteren, samen te vatten en te

danken, terwijl je vermoedt dat zijn handschrift gierigheid
verraadt of een opgewonden staat en niets van

sociale handigheid, eergevoel of doelmatigheid. Bijna
onleesbaar is alleen jouw naam in hoofdletters.