“Zodra hij daar lag, onderaan de trap, had ze natuurlijk spijt. Het was jammer dat ze niet op zijn jas was gaan staan, bijvoorbeeld, of geduwd had. Een worsteling bij de trapspijlen waarna hij met een pluk van haar haar en verbijsterde blik ruggelings gevallen was. Dat zij nog gezien had hoe geschokt hij was bij haar kracht of de minne kwaliteit van het houtwerk waarvan hij de krullen altijd zo bewonderd had. Ze had ook bloot willen zijn en iets met dat haar willen doen: blauw, bijvoorbeeld, deed het goed bij dat witte vel.”
uit: Bestseller
(een nieuw project, 50.000 woorden in november 2016)
hans altena
4 december 2016 — 11:01
Dit wekt mijn interesse, vandaar de titel bestseller?
alja
4 december 2016 — 17:58
als een grapje, hans, een simpele ludieke manier om het hoofd boven water te houden en weer eens de discipline te voelen voor een groter iets dan het dagelijks gedicht:-)
hans altena
4 december 2016 — 19:16
de grap zowel als de woorden kwamen aan, en ik zou hiermee doorgaan! inspireert mij ook weer
alja
5 december 2016 — 07:09
dat laatste doe ik graag!