De veranderingen in mijn kind brengt ze niet
dansend voor het scherm, ze

beschrijft hoogstens hoe het stukje elastiek haar
knoop en knoopsgat bij elkaar houdt maar

haar gezicht leest zich: zachte lijnen en haar dat
krult, de ogen vriendelijker terwijl ze

even groot en vrolijk, vergezeld van snelle smalle
handen, mij naar zich toe trekt. Ze

geeft me de gaten in haar agenda, de mogelijke
verandering in haar schema, een

ander postadres voor mijn ijverige details, ditmaal
zonder kritische opmerkingen: babyling

past het straks allemaal en zal op en neer springen
voor mijn scherm.