Iedere beweging van mijn hoofd
verraadt voor hem
mijn gedachten zoals iedere aanslag
op het scherm hem mijn gemoed
toont, ieder geluid mijn emotie, een
volumeknop open gedraaid.
De voetstappen hoog bij het nemen
van de trap, handen los bij
het sluiten van de kasten, slaand
tegen het onrecht van.
Ieder stil zijn herkent hij. Het gemak
waarmee hij instemt en dan
dat delen met zijn broertje en zusje:
ze lijkt op mij.
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x