Met vingers in het zand de lijnen natrekken
van het verlaten huis of ook wel
in je hoofd. Steen op steen te leggen, speeksel
als cement tussen de voegen.
Om elke dag het ritme op te nemen onderaan
te beginnen, verstandig eerst
het fundament te leggen. Daarna de muren
op te trekken, de kamers hun
afmetingen terug te geven. Jezelf dan de ruimte,
het uitzicht, tenslotte
het dak. Deuren te maken die ooit open kunnen
maar nu alleen uit schetsen bestaan.
Met vingers ongewenste bezoekers tegenhouden.
In je hoofd alleen jezelf binnenlaten.
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x