Om te kunnen nadenken, ging ik reizen.
Drie mannen in mijn coupe

bespraken drie kwartier lang hun kortingskaart.
Ik zag alleen hun achterhoofden

maar wist hoe zij met bril en baard aan de
voorkant, uitstapten. Hun vrouwen

waren thuis. Ik dacht niet na. Daarna sprak
ik met vrienden, at, dronk

wijn in een vroeg middaguur. Verheugde me
op het nadenken in de trein terug.

Jonge meisjes bespraken de mogelijkheid
of hij wel of niet op haar was.

Een van de drie bloosde. Ze wisten van niets.
Ik dacht na.