Er zijn plekken in mijn lijf die hij nog nooit
bezocht heeft zoals er
plaatsen zijn in het land van herkomst die nog
niet aangedaan zijn. De tenten
waaien weg, de mensen zijn te onvriendelijk,
er wordt teveel geld gevraagd voor
die ene attractie, we missen de boot. Vaak
logeer ik alleen. De hand rust
onder de plooien, het rood jeukt, er komt
onweer. Het gewicht steunt
op de vingers, zij bakenen de lijnen die gezet
zijn, houden de huid bijeen. Dan
los weer zijn de straten leeg, hij neemt een
andere route, ik het heimwee.
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x