Tussen vuilnisbak en schutting, kinderspeelgoed
en zonnewijzer, barbecue en fiets,
stapelt de dichter zich op. Op zijn tenen duwt hij
tegen snottebellende kinderlijfjes, moeders
met reuze sjaals, vaders met rugzakken, handen
om warme wijn. Het gesprek
gaat door, een gitaar wordt op de rug gehesen,
om de bocht een nieuwe wegwijzer.
Plaspauzes in een bekend huis. Mijn oude tuinen
grensden. Oude vrienden zeggen dat
ik zo veranderd ben of altijd al dit gedaan heb:
as op mijn hoofd verzamelen en
een beetje in een kring gaan staan om dan met
twee voeten naar buiten te treden.*
* tussen 16.00 en 17.00 interview met Peter de Rijk, Bert van Galen
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x