Geschreven. Is het laatste woord dat achter
deze koptekst kwam. Hier al

stond, gedestilleerd uit het vorige gedicht
alvorens. Betekenisvol als

altijd. Alsof. Dan is de ochtend nog blank.
Gebeurtenissen nemen later plaats.

‘Reset’, zegt iemand op een drukbezochte
pagina. ‘Haal adem, loop

door de velden’. Mank, denk ik. Slepend.
Met zwarte bomen rondom

en vogels die allemaal tegelijk vallen. Maar
ik loop. Uit mijn mond

langzame letters die groeien in de lucht. Dan
is de ochtend rood.

 

10806362_10203725121873642_2168807872217074136_n

(c) Cordelia Ilah, Je suis Charlie