Een dichter vraagt naar een voegwoordje en
of het daar en dan wel vermeld
moet, ik zie pas dan wat er staat en waarom.
Het is zoals lijfelijke aanwezigheid:
dat je allengs opmerkt dat je een plek hebt
al wordt deze bevochten. Lang
onwennig en met zoveel mogelijk ronde hoeken
wil je liever verdwijnen, in
ieder geval voor zo min mogelijk overlast
zorgen om tegelijkertijd
zoveel mogelijk op te vallen, ongehoord te
zwaaien, veel en lang
totdat je linkerhand de rechter pakt en je
deinend veert op beide voeten.
woutervanheiningen
27 november 2014 — 14:34
Zo wil ik wel demontabel zijn, denk ik… 😉
alja
27 november 2014 — 14:44
mooi, x